چه کنیم تا دوستی هایمان پایدار بماند
سعی کنید در زمینه دوستیابی، همیشه پیشقدم باشید. یک سلام، یک دعوت به ناهار، یک پیشنهاد گردش یا رفتن به سینما شاید بتواند مقدمه ای برای ایجاد یک رابطه دوستی باشد.
در دوستی توقع بیش از اندازه نداشته باشید. نمی توان از دوست انتظار داشت که تمام نیازهای انسان را برآورده کند. با همه دوستان نمی توان یک نوع رفتار داشت، برخی از آن ها برای رفتن به سینما، تئاتر، خرید، نمایشگاه و غیره همراهان خوبی هستند. با برخی دیگر مسایل زندگیمان را در میان می گذاریم. به هر حال هر دوستی در حریم خاصی از زندگی مان قرار دارد.
هیچ گاه وابسته دوستی نشوید. گاهی دوستی ها چنان عمیق می شوند که دوری از یکدیگر بسیار سخت و طاقت فرسا می شود. فراموش نکنید علاقه و دوستی به معنای وابستگی بیش از حد نیست. این رفتار در دراز مدت عواقب بدی پیدا می کند.
آیا تا به حال متوجه شده اید که چقدر از دوستی ها به خاطر عدم توجه به صحبت ها و خواسته های طرف مقابل به هم خورده است. بنابراین همانقدر که دوست دارید، دوستتان به حرف ها و درد دل هایتان گوش بدهد، به همان اندازه به او فرصت صحبت کردن بدهید و پای درد دلش بنشینید.
به حریم خصوصی دوستتان احترام بگذارید. در زندگی هر شخص مسائلی وجود دارد که به خود شخص ارتباط دارد و نه هیچ کس دیگر. بنابراین از دوستتان نخواهید که مسائل خصوصی زندگیش را با شما در میان بگذارد. مطمئن باشید اگر دوستتان لازم بداند آن را با شما در میان خواهد گذاشت.
در دوستی امین و رازدار باشید. هیچ گاه اسرار دوستتان را برای شخص دیگری بازگو نکنید.
در لحظات سختی، یار و پشتیبان دوستتان باشید. اولین چیزی که از دوستانمان انتظار داریم، کمک و پشتیبانی است. هر شخص بنا به شخصیتش، این وظیفه اش را به دوستش نشان خواهد داد و چه بسا در این مراحل است که دوستان خوب مشخص می شوند.
دوستتان را همان طور که هست بپذیرید. همه ما دارای اشتباهات و نواقصی هستیم، بنابراین بیهوده است که از دیگری بخواهیم خود را عوض کند... اگر همانطور که هستیم خود را نشان بدهیم، بی آنکه نگران انتقادهای دیگران باشیم، مسائل خیلی راحت روانل عادی خود را طی می کنند.
تفاوت ها را بپذیرید. این کار هر رابطه ای را دلپذیر می کند. هر انسانی با نگاه خاصی به مسائل می نگرد و برداشت خاصی از زندگی دارد، بنابراین لازم نیست دوستمان مثل خودمان فکر کند و برداشتش از مسائل زندگی مثل ما باشد.
قضاوت را کنار بگذارید. اگر دوستتان اشتباهی مرتکب شد یا کاری برخلاف میل شما انجام داد، او را به باد انتقاد نگیرید. بلکه بهتر از است او را بهتر درک کنید. شاید دلیلی برای این کارش داشته باشد.
به دوستتان فرصت بدهید. گاهی طرف مقابل مرتکب اشتباهی می شود یا وظیفه دوستی را آن طور که باید و شاید به جا نمی آورد. در این شرایط بهتر است کمی صبر و حوصله به خرج بدهید، شاید مشکلی برایش پیش آمده است که تمام فکر و ذهنش را به خود مشغول کرده است. بهتر است به او فرصت بدهید تا با خودش و مشکلش کنار بیاید و اگر لازم شد با او صحبت کنید، شاید بتوانید راهی برای حل مشکلش به او پیشنهاد بدهید.
گاهی دوستتان را برای صرف غذا به منزل یا رستوران دعوت کنید. لحظات غذا خوردن فضایی صمیمی و دوستانه به وجود می آورد که هر دو نفر می توانند از آن بهترین لذت را ببرند.
دوستتان را در سرگرمی و تفریحات خود سهیم کنید. چنانچه از خواندن کتابی یا از تماشای فیلمی لذت برده اید، آن را به دوستتان معرفی کنید. در هر فرصتی به دوستتان هدیه بدهید. این هدیه می تواند یک کارت پستال باشد یا یک شاخه گل. در واقع شما با این هدیه به او می گویید: «همیشه به یادت هستم!»
منبع:http://www.khanevadeyema.com